Czepiec mieszczański

Informacje

Dział

Dział Sztuki

Technika

Szycie, wyszywanie

Materiał

Płótno, brokat, nici

Klasyfikacja praw autorskich

Opis

Piękny, ozdobny czepiec mieszczański został podarowany do Muzeum w 1945 r. Wykonany został w 1 poł. XIX z wykorzystaniem XVIII-wiecznych materiałów: jedwabnego brokatu na wierzchu czepca z motywem kwiatów oraz złotej koronki klockowej we wzór palmet (stylizowanych liści palm) i kwiatów. Czepiec był nakryciem głowy kobiet zamężnych.

W dniu ślubu o północy w trakcie obrządku zwanego oczepinami panna młoda otrzymywała czepiec od starszej kobiety, zwykle matki chrzestnej, i od tamtej pory nie chodziła już z gołą głową. Czepiec noszony był od średniowiecza, a jego wygląd i forma zmieniała się przez wieki. W zależności od tego czy zakładano go do ubioru domowego lub wyjściowego, wykonany był z różnych materiałów i miał skromniejszą lub bogatszą dekorację. Na początku XX w. czepce zaczęły wychodzić z użycia, zastępowane przez coraz modniejsze kapelusze. W tym czasie nosiły go jeszcze głównie starsze matrony i tradycjonalistki. 

Edyta Ross-Pazdyk